گاهی نه گریه آرامت می کند
و نه خنده،... نه فریاد
نه سکوت ...
آنجاست که با چشمانی خیس؛
رو به آسمان می گویی
خدایا تنها تو را دارم
تنهایم مگذار!
و نه خنده،... نه فریاد
نه سکوت ...
آنجاست که با چشمانی خیس؛
رو به آسمان می گویی
خدایا تنها تو را دارم
تنهایم مگذار!